25 Kasım 2014 Salı

Düzensizim

 Düzensiz olup aradığı şeyi hemen bulan birisi olarak düzensiz olmaktan çok mutluyum. Düzensiz derken dağınığı kastediyorum tabii ki. Evet dağınığım. Odamın art arda dağınık olmadığı gün sayısı 4. Evet evet 5. günde insanların dağınıklık seviyesine geliyorum. Benim dağınıklık saviyeme ise 15 günde falan geliyorum. O da koltukta eşyadan oturacak yer kalmamasına tekabül ediyor. Lisede bi arkadaşım vardı. Aşırı düzenliydi. Kitaplarımızı eve götürmezdik. Sıramızın altında dururdu. Onun kitapları dümdüz olurdu hep. Alttan üste doğru küçülürdü kitapların boyutu. Teneffüslerde kalemini silgisi kitapların yanına koyardı. Onlara paralel şekilde. Ben o yokken hep bozardım o düzenini. Sonra o geldiğinde tek tek düzeltişini izlerdim. Kendi sıramın altına bakardım sonra. İçim huzurla dolardı. Dolabım da hep düzensiz olurdu benim. Yani düzenledikten bir süre sonra hemen dağılırdı. Odam gibi.

Düşüncelerim de düzensiz aslında. Kişi başına düşen kırlent sayısını düşünürken kendimi, süt dilimi mi alsam süt burger mi alsam, çelişkisinde bulabiliyorum. Olur olmadık yerlerde olur olmadık şeyleri düşünme de cabası.  

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder