9 Ekim 2011 Pazar

Nermin teyze


















Bir Nermin teyze vardı ben küçükken. Farklıydı Nermin teyze. Küçüktü. Çocuklarla iyi anlaşırdı. Az ve öz konuşur, çok sesi çıkmazdı. Çay bardakları vardı Nermin teyzenin. Küçük çay bardakları. Bizdekilere benzemezdi. Nermin teyze bardakları idi onlar. İkindide çayın yanına püsküüt koyardı Nermin teyze. Hep aynı püsküütlerden. Hiç değişmezdi. Nermin teyze püsküütüdü onlar. Bir muhabbet kuşu vardı Nermin teyzenin. Kendisinden daha çok konuşurdu. Kafese parmağımı değdirdiğim anda ısırırdı. Bir kocası vardı Nermin teyzenin, adı Mustafa idi. Her akşam eve elinde bir poşetle gelirdi. Temiz yüzlüydü. Erken öldü. Bir oğlu vardı Nermin teyzenin. Pek eve gelmez, hep dışarı da çalışırdı. Uzun boyluydu. O Nermin teyzenin oğluydu. Bir keresinde salçalık biber almıştı Nermin teyze. Dördüncü kata çıkaramamıştı. Ben yardım etmiştim ona ve Nermin teyze mutlu olmuştu.

Nerden aklıma geldi şimdi Nermin teyze? Çünkü evime bir bardak geldi. Nermin teyzenin bardaklarına benziyordu ama ne yazık ki yanında Nermin teyze püsküütü yoktu.

3 yorum:

  1. herkezin bir nermin teyzesi var..

    YanıtlaSil
  2. nermin teyzelerin çay kaşıkları da hem bizimkilerden farklı olurdu

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu acıklı hikaye anısınıa hepimiz Nermin teyzeyiz! (Nermin Şenay Demirkol=)

      Sil